Ayşe Arman ’ı okudum.Çatladım kıskançlıktan!Ama öyle hasetli değil helal olsun kadına kıskançlıklarından.32 yaşında 28 ülke görmüş daha 150 ülke var diyor.Ben 20 oldum 2 ülke 4 büyük şehir gördüm.Yani 12yılda her yıl ikişer ülke görürsem ona yetişicem.Ohoo zor biraz.Eğer harika bir mesleğim olmazsa zor.Ama ben bugün gitmeye kalksam İtalya’ya giderdim.
Kaç yaşındaydım
Ama bir şarkı dolanıyor dilime işte sabah sabah.Hem de yağmurlu, uykusuz bir Pazar sabahında.
Öyle pijamalarla,mutlu,salakça”gezeceğim,göreceğim,görürsün sana neler edeceğim..”Bu kısmı yalnızca. Annem de eşlik ediyor sıkılıncaya kadar.Ben gülünce o da güler.Domatesleri doğrarken şarkının ithafı da aklımda.Bu şarkı hem bana,hem sana,hem de bana inanmayanlara…
Not: Bu yazıyı tam 5 yıl önce yazmışım.Bu 5 yılda bir çok ülkeyi ya da en azından meşhur şehirlerini gezdim.Ancak henüz İtalya’ya uğramadım.Bir çok işte çalıştım,krizlerden dolayı boşandım o işlerden.İşte işsizlik sıkıntısından yaza çize bir hal oldum :D İtalya’da Türk ve İtalyan olmaz üzre bir çok arkadaşım var.İstesem hemen gidebilirim.Bir tur şirketiyle de gidip gezebilirim.Ama yıllar önceki hayalimi sevdim.Dur bakalım biraz daha bekleyelim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder